კლოუნფიში

ეს ნამუშევარი იკვლევს ბუნების საოცარ ჭკვიანურობას — როგორ ერთიანდებიან ბინადარი და მისი გარემო ერთ მთლიანობაში. კლოუნი თევზებს შეუძლიათ შეცვალონ სქესი და სოციალური როლი ჯგუფის საჭიროებების მიხედვით, ჰარმონიის შესანარჩუნებლად — წინააღმდეგობისა და დრამის გარეშე. ეს არ არის ანომალია, არამედ ცოცხალი წესრიგი.

ციმციმა ფალოსისებური ფორმები მიანიშნებს ზღვის ანემონებზე, სადაც კლოუნი თევზები სახლობენ. ფერი, რიტმი, სინათლე და მოძრაობა ერთიანდება ადაპტაციის, სიმტკიცისა და მიღების გამოხატულებაში — ნათელი, სიცოცხლის დამამტკიცებელი სურათი იმის შესახებ, რომ იყო საკუთარი თავი და ამავე დროს გახსნილი ცვლილებებისადმი.